Grasvlaktes, woestijn, paarden en kamelen

Xia wu hao! (good afternoon!)

Na een hoop vragen naar nieuwe verhalen en een paar volle weken, heb ik vandaag eindelijk de tijd genomen om weer eens wat van me te laten horen. Duibuqi (spreek uit: dweeboetsji, betekent: sorry)! Ik ben hier gewoon zo druk met chinees leren, sporten, leuke dingen doen en ga zo maar door, dat ik weinig tijd heb om contact te hebben met het thuisfront. Dus voor iedereen die nog steeds geen mail van me heeft terug gehad, duibuqi! En voor iedereen waar ik nog steeds niet mee heb kunnen skypen, duibuqi! Maar desalniettemin vind ik het harstikke leuk om iets van jullie te horen, dus blijf alsjublieft jullie emails sturen haha! Dan ga ik m'n best doen ze te antwoorden.

Een van de grootste redenen dat het weer tijd werd voor een nieuw verhaal was toch wel de trip naar inner-mongolie van het afgelopen weekend. Als je het op internet wil vinden zul je voor de nederlandse sites wel binnen-mongolie in moeten typen, want dat schijnt de nederlandse naam voor het 'land' te zijn. Even een korte uitleg: Inner-mongolie ligt in het noorden van China, is weet ik het hoeveel zo groot als Nederland en behoort dus ook tot China. Waarschijnlijk zullen de chinezen het jaren terug van de mongoliers hebben afgepakt en nu is het een soort van staat binnen China. Ze hebben een eigen taal, eigen schrift, eigen geld, maar je kunt er gewoon met RMB betalen en gewoon Mandarijn spreken. Het bestaat uit een paar grote steden (waaronder de rijkste stad van China, teminste, dat is wat mijn hostvader vertelde) en verder is het vooral steppe en woestijn.
Afgelopen donderdag gingen we dus met een grote bus, 21 man, een hele leuke gids (die alleen 'get back to bus' in het engels kon zeggen) en m'n backpack opweg naar Hohhot, de hoofdstad van inner-mongolie. Ze vertelde ons dat we er 7 uur over zouden doen, maar dat is natuurlijk in a chinese way, dus uiteindelijk hebben we er 11 uur over gedaan. Wel ben ik nieuwe ervaring rijker, want hier in China kennen ze file's waarin je gewoon STIL staat. De motor gaat gewoon uit voor 20 minuten, mensen wandelen over de snelweg en niemand weet wat er aan de hand is. Erg nice dus!
We hebben uiteindelijk 3 avonden in 2 verschillende hotels geslapen, met elke avond erg gezellige roomparty's.
Vrijdags hebben we paardgereden over de steppes, helemaal ingewikkeld in 6 lagen bestaande uit truien, shirts, vesten en nog meer truien. Want wat was het me koud daar! We waren er gelukkig voor gewaarschuwd, dus we waren goed voorbereid.
Van vrijdag op zaterdag hebben we aan de rand van de woestijn geslapen. Het was een soort toeristisch dorpje, want verder wil natuurlijk niemand daar wonen, met een groot plein aan een soort van afgrond, en aan de andere kant van de afgrond begon de woestijn. We hadden echt een super uitzicht vanuit de plein en ik had het niet verwacht, maar de woestijn was een echte woestijnwoestijn. Niet zo maar een droog gebied, nee, bergen met zand, zand en zand. We hebben er dus wel een paar mooie fotootjes kunnen maken.
Die zaterdag hadden we een ontzettend toffe trip door de woestijn. We zijn met een kabelbaan over de afgrond gegaan (waar de grootste mongool (alleen omdat het hier zo lekker toepasselijk is) van onze groep z'n jas liet vallen) naar de woestijn, vanuit waar we een tour hadden door de woestijn in onder andere een soort legerwagen, op kamelen, een fout toeristentreintje en sandsliding. Vooral de camelride en de sandsliding waren echt tof. Als je op zo'n kameel door de (echte) woestijn rijdt, dan voel je je toch wel een beetje in een film. Zo hoort het gewoon, toch?
Met de sandsliding gingen we met een houten plank die soort van afgrond in. Super steil, veel gillen, veel vallen en veel zand dus. Iedereen zat helemaal onder, we hadden geen lunch meer nodig.
Verder zijn we zaterdags nog naar een museum over de geschiedenis van inner-mongolie geweest en zondag nog naar een boedhistische tempel en een souvenirshop. We hebben dus vooral ook heel veel in de bus gezeten, wat jammer was, maar ook wel weer heel gezellig. En af en toe was het ook best goed om even te kunnen slapen.
Vond het vooral erg nice om even buiten Beijing te zijn en wat frisse lucht in te kunnen ademen (ja, jullie hebben vast allemaal de artikelen over de luchtvervuiling in Beijing al gelezen) en het was gewoon errug gezellig met de groep. Zal bij dit verslag ook een hoop foto's toevoegen om wat meer een idee te krijgen van de trip.

En verder.. Wat heb ik nog meer tussen deze 2 reisverslagen gedaan? Met clara ben ik een zondag naar de Forbidden City geweest (we vonden dat we dit toch wel gezien moeten hebben na 1,5 maand), gister was het weer erg goed dus zijn we naar de 80e verdieping geweest van een van de hoogste gebouwen in de omgeving voor een nice view, we zijn naar een allinclusief brasiliaans restaurant geweest, we zijn opnieuw naar het ontzettend goed japanse restaurant geweest (men, wat is dat lekker), een hoop keren naar Silk Market en verder ben ik gewoon lekker aan het wennen aan m'n chinese leventje inclusief een hoop gezellige 'roompartyavondjes', veel andere echte party's (waaronder een in de best aangeschreven club van Beijing: Babyface), een hoop lekkere lunches, de sportschool en last but not least.. chinees leren! By the way ben ik vorige week geupgrade naar het volgende level omdat ik de toets gehaald had en deze week zijn we toevallig met mijn hele nieuwe klas opnieuw geupgrade naar een nieuw level, wat betekent dat ik eindelijk in level 1 ben! Hoera! Eindelijk geen beginner meer! Wel jammer dat mijn klas nu een beetje saaier en rustiger is (degene waar ik veel mee om gaan zitten er eigenlijk niet echt in, maar ach, zo leer ik de andere ook weer beter kennen), maar de lessen zijn een stuk interessanter en dat vind ik best wel een hele fijne verandering.

Voor de komende weken staat er een trip naar de dragon gorge op het programma, waar we kunnen bungeejumpen (ik pis nu al in m'n broek) en de trip naar shanghai het laatste weekend van november. Samen met Amandine en Larissa ben ik dit aan het organiseren en vandaag staat de teller al op 22 mensen die mee willen! Dus dat gaat weer erg gezellig worden (en shit, wat is het toch jammer dat ze het woord 'gezellig' niet in het engels hebben btw). We proberen een hoop activiteiten te plannen in de komende weken, want ik realiseer me elke dag meer en meer dat er een hele hoop (hele leuke) mensen weg gaan in december. Erg jammer dus. Je kent ze eigenlijk net en dan gaan ze al weer weg. Maar zo gaat het hier blijkbaar bij EF!

Nou, we overleven het allemaal wel. Life in Beijing is not that hard haha.
Ik spreek jullie allemaal snel!

Liefs